Οι κεφαλαλγίες αποτελούν μία από τις συνηθέστερες αιτίες παραπόνων στην καθημερινή κλινική πράξη. Μεγάλη σημασία στην αντιμετώπιση των κεφαλαλγιών έχει η λήψη του κατάλληλου ιστορικού, με την υποβολή συγκεκριμένων ερωτήσεων για να περιγραφούν τα  συμπτώματα του ασθενή και έτσι να τεθεί η σωστή διάγνωση. Θα πρέπει, με το κατάλληλα κατευθυνόμενο ιατρικό ιστορικό ο γιατρός να μπορεί να ξεχωρίζει τον βαρέως πάσχοντα (όπου υπάρχει πάθηση που θέτει σε κίνδυνο τη ζωή  του)  από το άτομο που έχει καλή υγεία. Έτσι αντίστοιχα θα εφαρμοσθεί και η κατάλληλη θεραπευτική παρέμβαση.

Σύμφωνα με την «Κατηγοριοποίηση των κεφαλαλγιών, των νευραλγιών του προσώπου και των πόνων στο πρόσωπο» της Διεθνούς Εταιρίας Κεφαλαλγίας (IHS) οι κεφαλαλγίες διαχωρίσθηκαν σε 13 κατηγορίες.

Ίσως ο πιο συνηθισμένος τρόπος αντιμετώπισης των κεφαλαλγιών να είναι η φαρμακευτική αγωγή, ο βελονισμός ωστόσο αποτελεί την συμπληρωματική θεραπεία. Πιο συγκεκριμένα , ο βελονισμός εφαρμόζεται με εξαιρετικά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση: ημικρανίας, κεφαλαλγίας τάσεως, αθροιστικής κεφαλαλγίας, κεφαλαλγίας διαφόρων τύπων χωρίς συνοδό δομική βλάβη, κεφαλαλγίας με μη αγγειακές διαταραχές, κεφαλαλγίας ή πόνου στο πρόσωπο σε παθήσεις κρανίου, κεφαλαλγίας ή νευραλγίας του προσώπου με προσβολή νευρικών κλάδων, όπως φαίνεται και στον παραπάνω πίνακα.

Πηγή: «Ο πόνος και η αντιμετώπισή του», Βασιλάκος Δημήτριος, Εκδόσεις Εφύρα, Ιωάννινα, 2008